مردم روستایکزاز شازند در محاصره لولههای سر به فلک کشیده پالایشگاه نفت ، پتروشیمی و نیروگاه حرارتی گیر افتادهاند.
پیشرفتی که برای آنها چیزی جز سرطان ، ناراحتیهای پوستی عجیب و غریب ، جنینهای بدون قلب و نازایی به ارمغان نیاورده است.
این روستای هزار و ۹۰۰ نفری در ۲۰ کیلومتری اراک بوی زندگی نمیدهد.
به قول عبدالله از اهالی کزاز :
اگر باور نمیکنید که پالایشگاه این بلا را سر ما آورده و ما دروغ میگوییم ، یک بار یونجه و چند شاخه انگور ببرید آزمایش تا بفهمید چرا زنان ما نازا شدهاند و جوانان ما سرطان میگیرند.
عبدالله_جعفری سریع از مغازه بیرون میآید و انگشتهای تاول زدهاش را در آفتاب تند ظهر جلوی صورتم میگیرد تا جواب همه سؤالاتم را بگیرم :
اینجا ۸۰ درصد مردم سرطان دارند. این دستهای من هم به خاطر پالایشگاه اینجوری شده ، دیگر پرسیدن ندارد.
پسر ۴ سالهام ناراحتی پوستی گرفته. پوستش مثل چرم شده ، دانه دانه میشود اما صدای ما که به گوش کسی نمیرسد.
با دادهای دردآلود عبدالله چند نفری از خانهها بیرون میآیند و هر کدام آماری از تعداد سرطانیها و مرگ و میر روستا میدهند.
یکی از ۳۵ کودک استثنایی میگوید و دیگری از مرگ چند زن و مرد سرطانی در ۴۰روز اخیر.
یکی از آب آلوده میگوید و دیگری از یونجههایی که به دست میچسبند. همه چیز در بدترین حالت ممکن است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر