شنبه ۸ آذر ماه ۱۳۹۹، زندانیان سیاسی و عقیدتی محبوس در زندان « شیبان » مرکزی اهواز در طی دوران بازجوئی علاوه بر انواع شکنجه مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند.
زندانیان سیاسی محبوس در زندان « شیبان » مرکزی اهواز، از شکنجه آنها از زمان بازداشت و در دوران بازجوئی خبر دادند. از جمله این شکنجه ها می توان به ضرب و جرح شدید و تجاوز جنسی به افراد بازداشت شده در دوران بازجوئی از سوی بازجویان اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند. از جمله موارد که زندانیان شیبان در این گزارش به آن اشاره کردند وجود ۱۰ بند امنیتی است که بند ۱ این زندان به چندین سلول انفرادی تفکیک شده و از آن فقط برای شکنجه زندانیان استفاده می شود. این قسمت از زندان شیبان بصورت مجزا هست و در داخل هر سلول انفرادی هم چندین زندانی بدون رعایت اصل تفکیک جرائم برای مدت نامعلومی محبوس می شوند. اين انفرادى ها با بند قرنطينه فرق دارد. هر انفرادى تقريبا به مساحت ۲ یا ۳ متر است و هر شخصى كه در اين سلول ها حبس مى شود چندين ماه در آنجا سخت ترين روزهايش را مى گذرد، بطورى كه خبرى از غذاى مناسب يا لباس وحمام نيست. در هر یک از اين سلول ها چندين زندانى نگهدارى مى شوند و با بدترين رفتارهاى غير انسانى با آنها برخورد مى شود.
در مصاحبه با زندانیانی که خودشان مراحل بازجوئی و بازپرسی از سوی بازجویان وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه پاسداران را در زندان شیبان اهواز سپری کردند به واقعیت آنچه در زندان شیبان اهواز می گذرد را افشا کرده است.
ح – س، زندانی سیاسی که ۴۵ روز را در این سلولهای انفرادی سپری کرده در این مصاحبه تشریح کرد: “به اين انفرادى ها « سگدونى » هم مى گويند و با شيوه هاى غير انسانى با زندانيان برخورد مى كنند و در حقيقت نگهدارى زندانيان در اين سلول ها نوعى از انواع شكنجه است و متاسفانه تاكنون به اين انفرادى ها در گزارش هاى سازمان هاى حقوق بشر اشار يا به ندرت اشاره شده است. او مى گويد: به دليل نبود امكانات بهداشتى در اين سلولها، به دليل بوى بد و تعفن هر شخصى كه در آنجا نگهدارى مى شود، حتى اگر سالم باشد، بيمار مى شود.”
م – ع، دیگر زندانی سیاسی، که خودش به مدت ۲ ماه در این سلولهای انفرادی در زندان شیبان اهواز محبوس بوده او مى گويد:”چندين نفر از زندانيان در اين سلول ها به دليل نبود غذا، بيمارى وتشنگى و گرماى طاقت فرساى تابستان در اهواز، جان خود را از دست دادند. اين زندانى به افزايش دوز «متادون» و خدمات طبى اشاره كرد و گفت:به بعضى از زندانيان متادون با دوز بالا مى دهند وبه دليل فشارهاى روحى و روانى بعضى از زندانيان از اين دارو استفاده مى كنند و حتى به زندانيانى كه از بيمارى هاى مزمن رنج مى برند نيز اين دارو را تجويز مى كنند. او اضافه كرد: به زندانيان بيمار اهميت نگذاشته و درخواست هاى آنها جهت درمان و رساندن دارو جهت علاج بيماريهايشان اعتنا نمى كنند و بجز متادون، قرص هاى مسكن و خواب آور داروئى داده نمى شود. خيلى از زندانيان زندان شيبان اهواز بعد از آزادى و يا مرخصى از بى اعتنایی نسبت به زندانيان بيمار گزارش هاى متعددى گفتند و حتى افرادى كه سالم بوده به دليل تجويز بعضى داروها در زندان به افراد پرخاشگر وعصبى تبديل شده و بعضى از آنها براى رهائى از رنج و سختى هاى زندان اقدام به خودكشى مى كنند.”
احمد – م، دیگر زندانيان به کریم دحیمی در این خصوص گفت: “در انفرادى ها كرامت انسان به وسيله زندانبانان پايمال مى شود، ضرب وشتم، توهين و تحقير زندانيان در انفرادى ها هر روز رخ مى دهد، همان افرادى كه در اعتراضات زندانيان زندان شيبان اهواز در فروردين ماه ۱۳۹۹ در كشتن و مجروح كردن زندانيان شركت كردند، در انفرادى ها ما را شكنجه و آزار مى دهند. اين زندانى به اسامى بعضى از مسؤلين زندان شيبان كه در شكنجه زندانيان دست دارند، اشاره كرد ونام لاله زار ،عبدويس، زارع و ذوالفقاری را ذكر كرد.”
احمد – م، در ادامه افزود: “بشكل غير انسانى با زندانى محبوس در سلولها برخورد مى شود و اگر وضعيت سلامتى زندانى در اين انفرادى ها بدتر و وخيم تر مى شود به كلينيک زندان منتقل مى شود و در آنجا با خشونت با زندانى برخورد مى شود و به جوان يا مسن توهين مى كنند.”
رضا – س، از دیگر زندانیان سیاسی در خاتمه این مصاحبه به کریم دحیمی گفت: “هر مدت ۱ نفر در اين سلولها جان خود را از دست مى دهد، بخصوص در تابستان بعضى از افراد را در آنجا نگهدارى مى كنند و به آنها متادون مى دهند و به دليل گرماى زياد و استفاده از متادون شخص متشنج شده و ميميرد، در حقیقت «متادون» در انفرادى ها داروى مرگ است.”
ضرب و شتم و رفتارهای خشونت آمیز و عدم رعایت کرامت انسانی افراد در زندانهای ایران به امری عادی از طرف کارکنان زندانها تبدیل شده و در بسیاری از مواقع زندانیان بر اثر این نوع رفتارها جان خود را از دست می دهند که این موارد از منظر حقوق بشر مصداق بارز شکنجه و ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر